‘Het visitekaartje van Bernard Pels’
Het orgel in de Laurentiuskerk in Alkmaar
In het meest pittoreske deel van de binnenstad van Alkmaar staat aan het Verdronkenoord de imposante Sint Laurentiuskerk, een beetje naar achteren geplaatst, maar niet te missen. Tot 1985 stond op loopafstand nog zo’n enorme kerk, de Dominicus aan de Laat. Beide kerken zijn gebouwd door Pierre Cuypers in de zestiger jaren van de negentiende eeuw. En nu is alleen in de Laurentius alles nog volop in beweging. Gebouw en orgel hebben het geluk dat een groep gepassioneerde mensen ze gebruikt en onderhoudt.
Bernard Pels bouwt in 1950 een groot nieuw orgel, dat ook zijn visitekaartje wordt. Bernard past in dit instrument de nieuwste ontwikkelingen toe op het gebied van pneumatiek en elektriciteit. Tussen 1977 en 2016 stond het orgel beneden in de kerk, in vorm behoorlijk verminkt en wat klank betreft ver verwijderd van de bedoelingen van Benard. Inmiddels staat het orgel weer op zijn oorspronkelijke plek en heeft het zijn stralende klank weer terug. En het is voorzien van de nieuwste digitale technieken, iets wat Bernard Pels zeker zou waarderen.
In De beheerder vertelt Kees Pater over zijn passie voor deze kerk; hij is er bijna elke dag te vinden. In Virtuoos orgel spel in de Laurentius laat Una Cintina de mogelijkheden van dit instrument zien en horen. In De orgelmaker illustreert Ronald van Baekel hoe de restauratie van dit instrument is aangepakt.
De beheerder
‘Vier, vijf dagen per week ben ik bezig in de kerk’ en ‘ik ben echt trots op deze kerk’. Hier vertelt een man met een passie. Kees Pater is een van die mensen waardoor een gebouw als de Laurentius kan blijven bestaan. Na zijn pensionering is hij vrijwel elke dag in de kerk te vinden. Handig is hij ook, met zijn eigen werkplaats is hij niet voor een gat te vangen. Hij kent het gebouw dan ook door en door. En ook het orgel is voor hem niet helemaal vreemd meer, sinds hij helpt bij het stemmen. |
Virtuoos orgelspel
|
De orgelmaker
‘Wat we aantroffen, was een [orgel] dat behoorlijk ingedut klonk’. Ronald van Baekel is directeur van Adema’s Kerkorgelbouw, een orgelmakerij die zijn wortels in de negentiende-eeuwse orgelbouw heeft. Daarom is de restauratie van dit Pels-orgel een uitdaging. Technisch was het een kolfje naar zijn hand, maar met het reconstrueren van de klank weer een ervaring rijker. Bernard Pels heeft met dit instrument een goed doordacht plan gerealiseerd. Ronald heeft dit plan met zijn mensen een tweede kans gegeven. |